Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Ανοιχτή σύσκεψη της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Ναυπηγικής Βιομηχανίας - Δευτέρα 24/09/2012


Την Δευτέρα 24 Σεπτέμβρη και ώρα 6:30 πραγματοποιήθηκε στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά η ανοιχτή σύσκεψη της Συντονιστικής Επιτροπής όπου το κύριο ζήτημα και προβληματισμός αλλά και κοινή διαπίστωση από τις τοποθετήσεις των εργαζομένων ήταν η ανάγκη ότι αν δεν παλέψουμε όλοι μαζί είμαστε χαμένοι από χέρι. Τονίστηκε ότι στην άγρια και λυσσασμένη επίθεση και κρίση του καπιταλισμού οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να έχουν αυταπάτες ότι ο καθένας μόνος του ή ξεχωριστά τα Ναυπηγεία μπορούν να λύσουν τα προβλήματά τους. Συζητήθηκε η ανάγκη για κοινή δράση και ενιαία πάλη όλων των Ναυπηγείων στην βάση των κοινών συμφερόντων και προβλημάτων όλων των εργαζομένων στην Ναυπηγική Βιομηχανία. 
Μεταξύ των ομιλητών που μίλησαν η συναδέλφισσα Δανάη είπε τα παρακάτω:

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι

Η συντονιστική επιτροπή δεν είναι μειοψηφία, είναι μια προσπάθεια ενιαιομετωπικής δράσης, που προσπαθούμε μέσα από τις απόψεις μας, να τονώσουμε την εμπιστοσύνη και την συνείδηση των εργαζόμενων στις δικές τους δυνάμεις, στη βάση των κοινών συμφερόντων και αιτημάτων μας.

Η συντονιστική επιτροπή δεν είναι της Ζώνης, της Ελευσίνας ή του Σκαραμαγκά – και αυτό πρέπει  να γίνει κατανοητό. Η συντονιστική επιτροπή δημιουργήθηκε από την κοινή διαπίστωση μας ότι αν δεν κάνουμε κάτι όλοι μαζί είμαστε χαμένοι.

Οι πολιτικές πρακτικές που ακολουθούνται τόσα χρόνια από τις πλειοψηφίες των Διοικήσεων των Σωματείων  ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ, είναι ηθελημένες τακτικές που εκφράζουν σύγχυση, δημιουργούν αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου, θρέφουν απογοήτευση, μοιρολατρία, αναμονή και οδηγούν σε άσφαιρες, αποσπασματικές ενέργειες, απεργίες, όταν μάλιστα δεν είναι μέσα από την απαίτηση και το σχεδιασμό των εργαζόμενων πάνω σε συγκεκριμένα αιτήματα.

Είναι δηλαδή συνάδελφοι θέμα δύναμης. Η κατάσταση έχει φτάσει σε συγκρουσιακό επίπεδο και αν δεν συγκροτηθεί η εργατική τάξη σε ενιαίο μέτωπο, δεν θα υπάρχει κανένα αποτέλεσμα.

Έτσι λοιπόν συνάδελφοι στην απεργία, στις 26 Σεπτεμβρίου, κατά την γνώμη μου όλες οι συγκεντρώσεις πρέπει να έχουν μαζική συμμετοχή και να συγκλίνουν σε ένα κοινό σημείο για να γίνει μια ενιαία και μαζική διαδήλωση.
Μην τρέφουμε όμως αυταπάτες, με μία ακόμη 24ωρη απεργία δεν πρόκειται να λύσουμε τα προβλήματά μας, θα είναι μια από τα ίδια με τις προηγούμενες. Μην νομίζουμε δηλαδή ότι με αυτή την απεργία δεν θα περάσουν τα μέτρα.

 Για να μην περάσουν τα μέτρα πρέπει να δώσουμε συνέχεια σε αυτόν τον αγώνα. Και θα είμαστε χαμένοι αν δεν συντονίσουμε την δράση μας από κοινού σε όλα τα Ναυπηγεία, με αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων, στη βάση των αιτημάτων και της πάλης μας.

Έχουμε συνάδελφοι τα εξής δεδομένα, η Ζώνη είναι χτυπημένη χρόνια από την ανεργία. Η Ελευσίνα μπαίνει μοιρολατρικά έναντι μισθού και οι εργαζόμενοι στο Σκαραμαγκά είναι έξω και τους λένε συνειδητά καθίστε στα σπίτια σας και θα σας ενημερώνουμε.
Οπότε τα  κριτήρια για τη δράση μας είναι τα εξής:
  1. Οι εργαζόμενοι που είναι έξω
  2. Και ότι έχει χαθεί το εργαλείο της δουλειάς, μια κοινή διαπίστωση που υπάρχει και στη Ζώνη συν τις αυταπάτες που πρέπει να σπάσουμε στην Ελευσίνα.

Το ελατήριο που θα δώσει ώθηση είναι ο συντονισμός Ζώνης – Ελευσίνας – Σκαραμαγκά, για να μπει σε κίνηση η δράση όλων μας.

Σε αυτό το σημείο η Συντονιστική Επιτροπή μπορεί και πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο για να υπερασπίσουμε αυτά που έχουμε χάσει και χάνουμε.


Προτείνω στην Συντονιστική Επιτροπή, με επιστολές να ζητά τη σύγκλιση Γενικών Συνελεύσεων σε όλους τους χώρους.
Επίσης τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής που είναι μέλη και των Δ.Σ των σωματείων, να ζητούν όπως και ζητούσαν έκτακτα Δ.Σ., με κύριο θέμα τη σύγκλιση Γενικών Συνελεύσεων, όπου εκεί οι εργαζόμενοι και όλες οι παρατάξεις θα εκθέσουν δημοκρατικά τις απόψεις τους και θα αποφασίσουν οι εργαζόμενοι αν θέλουν και τι αγώνα θέλουν να κάνουν εφεξής.
 Εμείς θα προβάλλουμε συνεχώς τα αιτήματα μας σταθερά, και  κεντρικός μας στόχος πρέπει να είναι η Ενιαία Κοινωνικοποιημένη Ναυπηγική Βιομηχανία με κεντρικό κρατικό σχεδιασμό, κάτω από εργατικό έλεγχο.

Συνάδελφοι ,
Κατά τη γνώμη μου θεωρώ ότι πρέπει να μπούμε στους χώρους δουλειάς και μήπως και στη Ζώνη να δούμε πως μπορεί να γίνει κάτι ανάλογο.

  • Μπαίνουμε στους χώρους δουλειάς για να έχουμε τον έλεγχο και να αποφύγουμε τη διάλυση που φέρνει η αποξένωσή μας από τους χώρους δουλειάς.
  • Μπαίνουμε για να αποτρέψουμε την εκποίηση.
  • Μπαίνουμε για να δείξουμε ότι ο χώρος δεν είναι νεκρός και συνδέεται με τις ζωές μας, αφού είναι το δεύτερο σπίτι μας.

Όλα αυτά να εκφραστούν σε μορφή κινητοποίησης, καθημερινού αγώνα και παρουσίας, για να σπάσουμε αυτό που θέλει η εργοδοσία και η κυβέρνηση.
Όλη αυτή η κατάσταση εξυπηρετεί και την κυβέρνηση και την εργοδοσία.

Συνάδελφοι, μπαίνουμε στους χώρους δουλειάς όχι για να χτυπάμε κάρτα ή να δείχνουμε ότι δουλεύουμε τσάμπα. Για αυτό μπορούμε με αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων να οργανώσουμε δραστηριότητες όπως:
  • Παρεμβάσεις σε ανοιχτές συσκέψεις που θα προετοιμάζει η Συντονιστική Επιτροπή
  • Παρεμβάσεις που θα κάνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με την συντονιστική επιτροπή στα άλλα Ναυπηγεία.
  • Δημιουργούμε επιτροπές περιφρούρησης και όχι αυτό που γίνεται τώρα στο Σκαραμαγκά, όπου στο Ναυπηγείο μπαίνει το Πολεμικό Ναυτικό και δεν ξέρουμε τι γίνεται.
  • Κάνουμε εκδηλώσεις, ομιλίες καλούμε άλλα συνδικάτα και την ηγεσία τη ΓΣΕΕ να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Με βασικό επιχείρημα ότι αφού μας αποξενώνουν από το χώρο δουλειάς μας εμείς πρέπει να είμαστε μέσα, αμφισβητώντας ακόμη και την εξουσία του εργοδότη, αμφισβητώντας και το ιδιοκτησιακό καθεστώς.

Έτσι λοιπόν συνάδελφοι η συντονιστική επιτροπή έχει ένα βασικό δεδομένο ένα νεκρό Ναυπηγείο που πρέπει να το συνδέσει με την Ελευσίνα και τη Ζώνη, για να ανασυγκροτήσει το χώρο και να επέμβει ως δύναμη πυρός, για τα συμφέροντα όλων μας, στη βάση των αιτημάτων που έχουν ειπωθεί και αποτυπωθεί στις ανακοινώσεις της συντονιστικής επιτροπής.

Διότι συνάδελφοι οι χώροι δουλειάς μας δεν είναι τα μαγαζάκι μας – αυτό βέβαια καλλιεργούν εντέχνως τόσα χρόνια οι γνωστές πλειοψηφίες των κυβερνητικών κομμάτων ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ . Ουσιαστικά όμως οι χώροι δουλειάς είναι ο ρόλος μας απέναντι στην κοινωνία.

Μην κλείνουμε τα μάτια άλλο μπροστά στη βάρβαρη επίθεση της αστικής τρικομματικής  κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και στις αυταπάτες που καλλιεργούν στους εργαζόμενους ότι τα πράγματα θα φτιάξουν. Οι εργαζόμενοι της Ναυπηγικής Βιομηχανίας έχουν μια επιλογή, όχι να αποφεύγουν τον αγώνα αλλά συγκροτημένα και σταθερά να παλέψουμε ενάντια σε αυτά που προετοιμάζουν.

Για τους εργαζόμενους του Τροχαίου Υλικού στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, πιστεύω ότι πρέπει και είναι παραπάνω από βέβαιο, ότι πρέπει να ενισχύσουμε το κάλεσμα του προεδρείου της Τρίαινας. Αλλά, αντίθετα εμείς δεν έχουμε την γνώμη ότι πρέπει να περιοριστούμε μονάχα στα δικαστήρια, όπου ομολογουμένως οι συνάδελφοι μας έχουν συμπληρώσει 40 μήνες απλήρωτοι, αλλά πρέπει να οργανωθεί αγώνας όλου του χώρου για να δοθεί τέλος στο δράμα των συναδέλφων μας

Συνάδελφοι, εμείς θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι είχαμε και έχουμε την άποψη ότι πρέπει να αναπτυχθεί ένας σταθερός και επίμονος αγώνας στη κατεύθυνση συγκρότησης ενιαίου εργατικού μετώπου όλων των τάσεων και παρατάξεων του εργατικού κινήματος απέναντι στο ενιαίο μέτωπο της καπιταλιστικής αντίδρασης – κυβέρνησης, ξένου και ντόπιου κεφαλαίου. Και πιστεύουμε ότι η κίνησή μας αυτή πρέπει να ξεκαθαρίσει τη θέση της απέναντι σε αυτό το σοβαρό ζήτημα, κάποια στιγμή.

Επίσης κατά τη γνώμη μου τα συμπεράσματα και οι αποφάσεις αυτής της σύσκεψης πρέπει να αποτυπωθούν σε χαρτί και να προωθηθούν στο τύπο και τις εφημερίδες του εργατικού κινήματος.

Ακόμη δεν γνωρίζω εάν διαβάσατε την ανακοίνωση της πλειοψηφίας της ΤΡΊΑΙΝΑΣ , το ερώτημα που προκύπτει είναι  γιατί δεν είναι αποδεκτό κάποιοι να έχουν διαφορετική άποψη γιατί οι εργαζόμενοι να μην μπορούν να  δημιουργούν επιτροπές για να εκφράζουν τις απόψεις τους; Και απευθύνομαι στη συντονιστική και προτείνω να απαντήσουμε κατάλληλα παράγραφο προς παράγραφο και η απάντηση μας να τελειώνει με την εξής καίρια παράγραφο:
Ότι η Συντονιστική Επιτροπή δημιουργήθηκε για να παλέψει για ένα Ενιαίο Εργατικό Μέτωπο Ταξικής Πάλης όλων των τάσεων και παρατάξεων του εργατικού κινήματος και να καλεί Ομοσπονδίες και όλες τις Διοικήσεις των Σωματείων, σε κοινό αγώνα, κοινή δράση για όλη τη Ναυπηγική Βιομηχανία.

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 26-Ο9-2012


Γενικές Συνελεύσεις τώρα σε όλους τους κλάδους των εργαζομένων για την συσπείρωση όλων των τάσεων και παρατάξεων του εργατικού κινήματος με αποφάσεις για διαρκή πάλη για να μην περάσουν τα μέτρα  στη βάση των κοινών προβλημάτων, συμφερόντων και αιτημάτων όλων των εργαζομένων, των ανέργων και των νέων.
 
Να παλέψουμε για το Ενιαίο Εργατικό Μέτωπο Ταξικής Πάλης ενάντια στο Αστικό Ενιαίο Μέτωπο, ενάντια στο φασισμό.
 
Να σταματήσουν οι ξεχωριστές διαδηλώσεις και η περαιτέρω διάσπαση του εργατικού κινήματος που βοηθούν μόνο τους αντιπάλους μας και να μετατρέψουμε την αυριανή συγκέντρωση της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ από απεργία εκτόνωσης σε αγώνα διαρκούς ταξικής πάλης ως την δικαίωσή μας.