Κυριακή 11 Απριλίου 2010

Mοίρασμα ανακοινώσεως Nέου Kινήματος Aλλαγής στην πύλη του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά


ΝΕΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ


Πορεία στο Ναυπηγείο Σκαραμαγκά και ανάρτηση πανό απο τους εργαζομένους του τροχαίου υλικού

ΝΕΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ εργαζομένων Σκαραμαγκά - Ανακοίνωση

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Αποφασίσαμε να βγάλουμε αυτή την ανακοίνωση για να εκφράσουμε την ανησυχία μας για το που πάει το Ναυπηγείο και τι θα γίνει με την δουλειά όλων μας. Τους μήνες που πέρασαν περιμένουμε και εμείς όπως όλοι σας να δούμε αν αυτά που μας έλεγαν θα γίνονταν πραγματικότητα. Όμως νομίζουμε ότι οι εξελίξεις δεν φαίνεται να είναι τέτοιες όπως μας τις έλεγαν.

Με την αποχώρηση της THYSSEN, ανακοινώθηκε ότι η κυβέρνηση συμφώνησε μαζί της να αναζητηθεί από την ίδια νέος ιδιοκτήτης μέσα στο επόμενο τρίμηνο. Εμείς συναδέλφισσες και συνάδελφοι πιστεύουμε ότι η συμφωνία δεν μπορεί να οδηγήσει σε καμία μακροχρόνια βιώσιμη λύση, και τα ερωτήματα που έχουμε να κάνουμε είναι:

- Γιατί άραγε δεν έπρεπε όλοι οι εργαζόμενοι του Ναυπηγείου να πούμε την γνώμη μας για αυτό το σοβαρό ζήτημα;

- Γιατί τάχα δεν ήταν σωστό να συγκληθεί Γενική Συνέλευση όπως από καιρό το είχαμε ζητήσει;

- Για πιο λόγο η Διοίκηση του Σωματείου δεν μας έκανε μια υπεύθυνη γραπτή ενημέρωση για το που πάμε;

Συναδέλφισες, συνάδελφοι,

Όπως όλοι σας γνωρίζετε εμείς πριν από πολύ καιρό έχουμε πει ότι, κατά την γνώμη μας, η λύση της νέας ιδιωτικοποίησης δεν είναι λύση. Και πιστεύουμε ότι και η Διοίκηση του Σωματείου έχει την υποχρέωση να πει και την δική της γνώμη. Για αυτό ξαναπροτείνουμε να συγκληθεί το γρηγορότερο Γενική Συνέλευση με συγκεκριμένα θέματα ημερήσιας διάταξης ώστε να ενημερωθούν ουσιαστικά και να εκφραστούν όλες οι γνώμες των εργαζομένων και να παρθούν δημοκρατικά αποφάσεις.

Στην συνέλευση αυτή εμείς θα καταθέσουμε μεταξύ των άλλων προτάσεων για δράση, ξανά την πρόταση που θεωρούμε σωστή και που θα δώσει μακροχρόνια λύση. Να αγωνιστούμε για ένα εθνικοποιημένο Ναυπηγείο κάτω από εργατικό έλεγχο, που θα αποτελέσει την βάση για ένα ενιαίο εθνικοποιημένο φορέα Ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Σας θυμίζουμε ότι οι 161 συνάδελφοι της μονάδας του Τροχαίου Υλικού 8 μήνες τώρα δεν πληρώνονται και μένουν ξεκρέμαστοι. Και το χειρότερο είναι ότι ούτε η Διοίκηση του Σωματείου ούτε και κανένας άλλος δεν εκφράζουν γραπτά τι πρόκειται να γίνει με αυτό το πρόβλημα.

Αντίθετα, ο υπουργός άμυνας στην βουλή υιοθέτησε τoν ισχυρισμό της THYSSENKRUPP, ότι δήθεν οι 161 είναι εργαζόμενοι μιας άλλης επιχείρησης που είναι άλλο νομικό πρόσωπο, παρακάμπτοντας δυστυχώς την πρωτόδικη απόφαση του δικαστηρίου η οποία αναγνωρίζει την εργασιακή σχέση των 161 συναδέλφων με την ΕΝΑΕ. Δηλαδή ότι πραγματικός τους εργοδότης είναι η ΕΝΑΕ.

Και τώρα σας καλούμε συνάδελφοι και συναδέλφισσες να ρωτήσετε και εσείς μαζί με εμάς γιατί η Διοίκηση του Σωματείου δεν πήρε έως τώρα καμία θέση απέναντι σε αυτό το γεγονός;
Γιατί η Διοίκηση του Σωματείου δεν αναδεικνύει και δεν διεκδικεί να εφαρμοστεί η πρωτόδικη απόφαση του δικαστηρίου;

Και γιατί επιτρέπουν «να κυκλοφορεί» ότι το πρόβλημα των 161 συναδέλφων είναι δήθεν ξεχωριστό πρόβλημα από το πρόβλημα του Ναυπηγείου; Ως πότε όμως θα συνεχιστεί αυτή η ιστορία;

Μας λένε ότι πρόκειται να δοθούν κάποια οικονομικά βοηθήματα.

Είμαστε όλοι εργαζόμενοι και καταλαβαίνουμε πολύ καλά τι σημαίνει να είναι κανείς 8 ολόκληρους μήνες απλήρωτος και να αντιμετωπίζει οικογενειακές ανάγκες, ενοίκια, δάνεια. Έχουν οδηγηθεί στην εξαθλίωση. Δικαιούνται κι αυτοί να κάνουν γιορτές. Με οικονομικά βοηθήματα παραμονές εορτών ή καλοκαιρινών διακοπών μόνο, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αυτό της εξαθλίωσης 161 συναδέλφων.

Χρέος όλων μας είναι να απαιτήσουμε από την Διοίκηση του Σωματείου να προχωρήσει άμεσα στην διεκδίκηση εφαρμογής της πρωτόδικης απόφασης του δικαστηρίου για να αποκατασταθεί η απάτη που έγινε σε βάρος των τότε 202 εργαζομένων.

Για πληρέστερη ενημέρωσή σας με τις κυβερνητικές θέσεις που εκφράζονται στην βουλή διαβάστε και τα συνημμένα ηλεκτρονικά πρακτικά της βουλής των 3 επίκαιρων ερωτήσεων του Νοεμβρίου 2009 (6/11, 13/11 και 27/11)

Με αγωνιστικούς συναδερφικούς χαιρετισμούς

Τα ναυπηγεία η τύχη των οποίων παίζεται στα επιχειρηματικά καζίνο

Ο Βασίλης Τσιμπίδης είναι εκλεγμένος εκπρόσωπος των εργαζομένων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Τα ναυπηγεία η τύχη των οποίων παίζεται στα επιχειρηματικά καζίνο με γερμανικά ευρώ και πετροδολάρια χωρίς να λαμβάνεται υπόψη καμία εθνική ανάγκη και στρατηγική. Οι προεκλογικές δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ για τη σημασία και ανάπτυξη αυτής της εθνικής βιομηχανίας με πελάτη το πολεμικό ναυτικό ήταν άφθονες. Δυστυχώς έμειναν λόγια.
Οι προεκλογικές δεσμεύσεις της σημερινής κυβέρνησης ήταν οι εξής. «Το ΠΑΣΟΚ εμμένει στη θέση ότι είναι απαραίτητη η ύπαρξη ενιαίου Ναυπηγείου» υποστηρίζοντας τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας.»
Επίσης μέσω του γραφείου τύπου του ΠΑΣΟΚ στις 24 Ιουνίου του 2009, γινόταν αναφορά για την καταβολή των δεδουλευμένων στους απλήρωτους εργαζόμενους της αποσπασθείσας από το Ναυπηγείο, Εταιρείας του Τροχαίου Υλικού, ασκώντας μάλιστα αυστηρή κριτική και κάνοντας σύσταση στην κυβέρνηση της Ν.Δ. να αναλάβει ενέργειες για την πληρωμή αυτών των εργαζομένων.
Λίγες μέρες πριν τις εκλογές την 4η Οκτωβρίου, επισκέφθηκαν το Ναυπηγείο Σκαραμαγκά ο αρμόδιος τότε τομεάρχης του ΠΑΣΟΚ κ. Χρυσοχοϊδης (24/9/2009) και η κ. Β. Παπανδρέου, καθώς και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
Από τον αρμόδιο τομεάρχη κ. Χρυσοχοϊδη, δηλώθηκε ότι, το Ναυπηγείο πρέπει να αναπτυχθεί και να λειτουργήσει και εγγυάται ότι ως κυβέρνηση θα διασφαλίσει την πλήρη και ενιαία λειτουργία του Ναυπηγείου με όλες του τις επιχειρηματικές μονάδες και όλες τις θέσεις εργασίας. Επίσης δήλωσε για τους 161 εργαζόμενους του Τροχαίου Υλικού, ότι σε περίπτωση αδυναμίας επιβίωσης της επιχείρησης του Τροχαίου Υλικού, οι εργαζόμενοι αυτοί θα επανέλθουν στο Ναυπηγείο (ΕΝΑΕ).
Αλλά και μετεκλογικά ως κυβέρνηση συνέχιζε να υπόσχεται ότι θα διασφαλιστούν όλες οι θέσεις εργασίας, θα αποκατασταθούν οι εργαζόμενοι του Τροχαίου Υλικού και η ενιαία λειτουργία του Ναυπηγείου.
Όμως στις 17/3/2010, κατά τη συνεδρίαση της αρμόδιας υποεπιτροπής στη Βουλή, διαπιστώσαμε αυτά που φοβόμασταν. Ότι δηλαδή, πέρασαν μόνο λίγοι μήνες ως κυβέρνηση για να αποδειχθεί ότι οι προεκλογικές και μετεκλογικές υποσχέσεις και οι διαβεβαιώσεις που έδινε η σημερινή κυβέρνηση για ενιαίο Ναυπηγείο με όλες τις δραστηριότητες, με όλες τις θέσεις εργασίας και αποκατάσταση των εργαζομένων στη μονάδα Τροχαίου Υλικού, ήταν παραπλανητικές.
* Ποια είναι σήμερα η κατάσταση και οι εξελίξεις στο Ναυπηγείο Σκαραμαγκά;
Πρέπει να αναφέρουμε αρχικά, ότι οι εργαζόμενοι στη μονάδα του Τροχαίου Υλικού μπήκαν στον 12ο μήνα απλήρωτοι, ενώ η υποτιθέμενη εταιρεία του Dr Meyer (ΕΤΥΕ) στην οποία έχουν αποσπασθεί, ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο έχει υποβάλει αίτηση πτώχευσης της και φυσικά από τον Ιούλιο του 2009 έχουν χαθεί τα ίχνη των Γερμανών Διοικούντων (Δ.Σ.).
Για το Ναυπηγείο ολόκληρο, η συμφωνία πλαίσιο που υπογράφτηκε από την ελληνική κυβέρνηση για τα ανοικτά θέματα και με τη μεταβίβαση του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών από την TKMS (ThyssenKrupp Marine Systems) στην Abu Dhabi Mar (ADM) την οποία ουσιαστικά κατευθύνει., δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι η κυβέρνηση αποδέχτηκε όλες τις αξιώσεις των Γερμανών της ThyssenKrupp που από παλιά ήταν γνωστές.
Δηλαδή, αποδέχτηκε τον διαχωρισμό (τεμαχισμό) του ναυπηγείου σε αμυντική και πολιτική δραστηριότητα και εκποίηση της Πολιτικής δραστηριότητας με δημοπρασία σε εύλογο χρόνο.
Με βάση επίσης τη συμφωνία αυτή, καμιά θέση εργασίας δεν είναι εξασφαλισμένη, αφού αναφέρεται, όπως προκύπτει από τον διακανονισμό, ότι « διαφυλάσσονται μέσω της ισχύουσας Εθνικής και Κοινοτικής Νομοθεσίας, όλες οι θέσεις εργασίας στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά». Αυτό όμως όπως απλά μεταφράζεται, στην καλύτερη των περιπτώσεων, δηλαδή την εθνική νομοθεσία θα μπορεί η διοίκηση να απολύει έως και 30 εργαζομένους τον μήνα. Έτσι θα μπορεί εύκολα να πετύχει τον αριθμό των εργαζομένων που επιθυμεί ως τελικό αριθμό. Δεν διασφαλίζονται, παρά την 1η προίκα των 1,35 δισ. ευρώ (θα ακολουθήσει και 2η προίκα σύντομα) οι εργαζόμενοι για συγκεκριμένο αριθμό και διάρκεια ετών. Για δε τους εργαζόμενους στο Τροχαίο Υλικό, δεν γίνεται καμιά αναφορά και μέριμνα. Έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Αν και έχει πρωτόδικα (με την υπ’ αρ.1661/2009 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών), δικαιωθεί, μεγάλος αριθμός αυτών των εργαζομένων, καμιά αναφορά, από κανέναν, δεν έχει γίνει για αυτό. Η πολιτική λύση που υπόσχονταν «χάθηκε στον δρόμο».
Με τη συμφωνία αυτή, το Ναυπηγείο Σκαραμαγκά παραδίδεται στον απόλυτο έλεγχο των Γερμανών, καθαρά για τα συμφέροντα της Γερμανικής Πολεμικής Βιομηχανίας.
Δυστυχώς, οι διαβουλεύσεις στα γραφεία και τους διαδρόμους των υπουργείων, οι καθησυχασμοί και οι υποσχέσεις από την κυβέρνηση και την διοίκηση του Σωματείου, το μόνο αποτέλεσμα που μπορούσαν να καταφέρουν, ήταν αυτή η απαράδεκτη συμφωνία.
* Τι ενέργειες σχεδιάζουν οι εργαζόμενοι του Ναυπηγείου;
Η άποψή μου ως μέλος του ανεξάρτητου συνδικαλιστικού κινήματος του Ναυπηγείου, το «Νέο Κίνημα Αλλαγής Εργαζομένων του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά», για να αντιμετωπιστούν οι άσχημες αυτές εξελίξεις που δρομολογήθηκαν για το Ναυπηγείο και να ακυρωθεί η εφαρμογή αυτής της απαράδεκτης συμφωνίας, πρέπει η διοίκηση του σωματείου μας να αναλάβει ένα σχέδιο μαχητικής δράσης, με επαναλαμβανόμενες κινητοποιήσεις στους δρόμους της Αθήνας. Για να κάνουμε γνωστή την αντίθεσή μας σε αυτήν τη συμφωνία και την απαίτηση για καταβολή των δεδουλευμένων 1 χρόνου στους 161 εργαζόμενους του Τροχαίου Υλικού. Αυτό πιστεύω πως είναι ο μόνος τρόπος για να υπερασπίσουμε το ενιαίο Ναυπηγείο και τη δουλειά μας.
Επίσης να ολοκληρωθεί η εκτέλεση του έργου της Προγραμματικής Συμφωνίας 37α του ΟΣΕ (ανακατασκευή 65 βαγονιών) που μονομερώς η ThyssenKrupp δεν θέλει να εκτελέσει την υποχρέωσή της. Η κυβέρνηση φαίνεται ότι «πνίγει» το έργο αυτό και δεν το ρυθμίζει, αν και η ολοκλήρωση του έργου αυτού θα έδινε εργασία στους 161 εργαζόμενους για 2 χρόνια.
Στην Τακτική Γενική Συνέλευση των εργαζομένων που πραγματοποιήθηκε στις 24/3/2010 δεν ετέθη άμεσο ζήτημα και δεν ελήφθη απόφαση για συγκεκριμένες μαχητικές κινητοποιήσεις από τις δυνάμεις της πλειοψηφίας (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ). Αντίθετα το «Νέο Κίνημα Αλλαγής» πρότεινε συγκεκριμένη μαχητική δράση. (Υπέρ των κινητοποιήσεων τοποθετήθηκε και η προσκείμενη στο ΠΑΜΕ παράταξη). Η πλειοψηφία του Σωματείου δυστυχώς έχει επιλέξει τη συνέχιση των διαβουλεύσεων με την κυβέρνηση στα γραφεία και τους διαδρόμους των υπουργείων.
Το Ναυπηγείο Σκαραμαγκά με τη συνεχή μεγάλη προίκα από το Πολεμικό Ναυτικό που είναι ο κύριος πελάτης του πρέπει να εθνικοποιηθεί και η διοίκησή του να ελέγχεται από εκλεγμένους και ανακλητούς αντιπροσώπους των εργαζομένων, για να μην έχουμε τα ίδια λάθη του παρελθόντος με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα.
Εάν δεν εθνικοποιηθεί το ναυπηγείο κάθε φορά που θα βγαίνει νέα προίκα κρατικών έργων θα έχουμε τα γνωστά. Εκβιασμούς, αποχωρήσεις, νέες ιδιοκτησίες, μείωση προσωπικού κ.λπ. που θα κοστίζουν συνεχώς πολύ ακριβά στον ελληνικό λαό.


ΝΕΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΝΑΥΠΗΓΕΙΟΥ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣ..[2]

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛ.ΝΑΥΠΗΓΕΙΩΝ.

Τα ναυπηγεία ιδρύθηκαν το 1958 από τον εφοπλιστή Σταύρο Νιάρχο, για την συντήρηση των πλοίων του, αλλά και τις μετασκευές των μεταχειρισμένων σκαφών που η ναυτιλιακή αγόραζε. Ως θέση επελέγη ένα παλαιότερο ναυπηγείο του (τότε) Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού το οποίο, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είχε αχρηστευθεί λόγω των εκτεταμένων ζημιών. Θα παραμείνουν κατ'αποκλειστικότητα σε αυτές τις εργασίες εώς το 1965, όταν η συνεργασία με το Πολεμικό Ναυτικό έχει ως αποτέλεσμα την κατασκευή της κλάσης παράκτιων περιπολικών "Παναγόπουλος".
Σε αυτήν την φάση, τα ναυπηγεία γνωρίζουν ιδιαίτερη ανάπτυξη και αρχίζουν την ναυπήγηση νέων κατασκευών πολιτικών και στρατιωτικών σκαφών. Αυτή η περίοδος ακμής θα διατηρηθεί μέχρι περίπου τη δεκαετία του 1980. Το 1985, η ΕΤΒΑ αγοράζει την εταιρία. Με την κρίση στην ελληνική βαριά βιομηχανία να συνεχίζεται, τα ναυπηγεία προσπαθούν να επιβιώσουν συνεργαζόμενα με τα γερμανικά Blohm+Voss για την παραγωγή εν Ελλάδι των νέων φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού ΜΕΚΟ 200ΗΝ - κλάση "Ύδρα"). Τρία από τα τέσσερα πλοία που παραγγέλθηκαν κατασκευάστηκαν εκεί, και παραδόθηκαν τα έτη 1992-1994. Η συνεργασία συνεχίστηκε με την κατασκευή των νέων υποβρυχίων τύπου 214 και την αναβάθμιση των παλαιότερων 209 (πρόγραμμα Neptune).
Ακόμα και έτσι όμως, η εταιρία ιδιωτικοποιήθηκε κατά 50%, με μορφή συνεταιρισμού. Το υπόλοιπο 50% περνάει στην αγγλική Brown & Root, από την οποία αγοράζονται από την γερμανική HDW και όταν η τελευταία γίνει ιδιοκτησία του ομίλου χάλυβα Thiessen (2 Ιανουαρίου 2005, τα ναυπηγεία θα ακολουθήσουν. Η δύσκολη κατάσταση στην ευρωπαϊκή ναυπηγική όμως είχε εγείρει από το 2006 φήμες για πώληση των ναυπηγείων σε ασιατικό όμιλο βαριάς βιομηχανίας. Στις 13 Οκτώβρη 2009 ανακοινώθηκε απόφαση αποχώρησης της ThyssenKrupp από τα Ναυπηγεία [2].
Σήμερα, ο ρόλος των ναυπηγείων είναι πολλαπλός, καθώς εκτός από τα έργα νέων κατασκευών, επισκευών και μετασκευών, έχουν αναλάβει και την κατασκευή βαγονιών συρμών του ΟΣΕ και του Μετρό και άλλων μεγάλων μεταλλικών κατασκευών στην Ελλάδα. Οι υπεύθυνοι των ναυπηγείων δηλώνουν ότι διαθέτουν τις εγκαταστάσεις και τον εξοπλισμό ακόμα και για την παραγωγή αεροσκαφών.

Στα τέλη του 2009, η ιδιοκτήτρια εταιρεία ανακοίνωσε την πρόθεσή της να πουλήσει τα ναυπηγεία, εξ'αιτίας της μειωμένης κερδοφορίας τους. Πέντε εταιρείες, μεταξύ των οποίων και μια ελληνική, εκδήλωσαν ενδιαφέρον, με τα ναυπηγεία τελικά να καταλήγουν στην Abu Dhabi Mar από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.